که در روزهای آینده با برگزاری این بازی‌ها در دو گروه در کشورهای نیوزیلند و کویت، دور اول خود را پشت‌سر می‌گذارد. با پایان دور اول، بازی‌های دور دوم با حضور تیم ایران در تهران آغاز خواهد شد. فدراسیون بین‌المللی والیبال FIVB تنها چهار تیم برتر آسیا و اقیانوسیه (ژاپن، چین، استرالیا و کره‌جنوبی) را از حضور در بازی‌های مرحله اول و دوم معاف کرد و تیم‌هایی مانند ایران، هند، قزاقستان، اندونزی، تایپه و تایلند را هم از دور دوم وارد چرخه مسابقات کرد.برخلاف دوره‌های قبل که با میزبانی ژاپن سهمیه آسیا پنج تیم بود این بار با میزبان شدن ایتالیایی‌ها، سهمیه آسیا به چهار تیم کاهش پیدا کرد و از میان 23 تیم حاضر در مرحله انتخابی مسابقات 2010 قهرمانی جهان، تنها چهار تیم برتر، جواز صعود به مرحله نهایی را خواهند گرفت.
امیدواری معدنی به صعود
تیم ملی والیبال ایران در دور دوم مسابقات انتخابی در تهران برای راهیابی به مرحله پایانی ابتدا باید با تیم‌های پاکستان، هند و به احتمال فراوان یکی از سه تیم قطر، عربستان یا عمان رقابت کند. صعود از این مرحله به عنوان یکی از دو تیم برتر نباید کار چندان مشکلی برای تیم ایران باشد. حسین معدنی سرمربی تیم ملی هم چنین اعتقادی دارد: «صعود ما حتمی است.» آنچه که فکر معدنی را بیشتر به خود مشغول کرده این نکته است که با توجه به گروه‌بندی اولیه مرحله پایانی؛ چین و استرالیا در گروه G و ژاپن و کره‌جنوبی در گروه H، کدام گروه برای تیم ایران مناسب‌تر است. به طور طبیعی حضور در گروه چین و استرالیا با توجه به سوابق موجود، بخت تیم ایران را برای صعود افزایش می‌دهد. والیبال ایران همواره در بازی با دو تیم سرعتی کره و ژاپن با مشکل روبه‌رو بوده است.
حضور در گروه چین و استرالیا منوط به کسب عنوان دوم در مسابقات تهران خواهد بود و صدرنشین این گروه را راهی ژاپن خواهد کرد. معدنی پس از گروه‌بندی اولیه پس از مراسم قرعه‌کشی مسابقات در ایتالیا درباره اینکه تیم ایران چه استراتژی برای مرحله بعدی خواهد داشت، گفت: «باید این موضوع را با هرچه نزدیک‌تر شدن به زمان مسابقات تهران بررسی کنیم و بعد تصمیم بگیریم.»
وی در عین حال چند روز پیش بدون اشاره به این موضوع به همشهری گفت: «برای تیمی که قصد صعود به مرحله نهایی مسابقات قهرمانی جهان را دارد، چندان فرقی نمی‌کند که در کدام گروه و با کدام یک از حریفان بازی کند.» اما واقعیت چیز دیگری است و اینکه والیبال ایران در شرایطی که راه دشوارتری نسبت به همیشه برای راهیابی به مسابقات قهرمانی جهان دارد، تنها در سایه یک اقدام سنجیده و با استراتژی دقیق می‌تواند با انتخاب مسیری صحیح به هدفش که صعود چهارم به رویداد بزرگی چون مسابقات قهرمانی جهان است، نزدیک شود.
کمک گرفتن از سابقه تاریخی
البته در این مرحله بیشتر باید در اندیشه ارزیابی قدرت حریفان قدیمی چون پاکستان و هند بود که همواره ما را آزار داده‌اند و اطلاعات چندانی هم از آخرین وضعیت آنان در دست نیست. قطر، عمان و عربستان نیز در سال‌های اخیر با سرمایه‌گذاری مناسب شرایطی متفاوت با گذشته پیدا کرده‌اند اما سابقه تاریخی حکم می‌کند که برای مرحله بعد، تیم ایران در مبارزه با چین که به لحاظ سرعت پایین‌تر از ژاپن و کره قرار دارد و استرالیا که در اکثر مواقع مغلوب تیم ایران شده شانس بیشتری برای صعود احتمالی خواهد داشت.
در این زمینه به نظر می‌رسد که معدنی جوان که خود سابقه حضور در مسابقات قهرمانی جهان در سال 1998 ژاپن را دارد نیاز به مشورت با مربیان باتجربه‌تر از خود را دارد و رجوع به سوابق بازی‌های تیم ایران با مدعیان بزرگ آسیایی می‌تواند کمک بزرگی در تدوین یک استراتژی سنجیده باشد.
والیبال در اندیشه صعود چهارم
بیان این دو جمله «صعود می‌کنیم» و «در صعود والیبال ایران به مسابقات قهرمانی جهان 2010 ایتالیا شک نکنید» از زبان سرمربی جوان تیم ملی و رئیس فدراسیون اگرچه در ظاهر باعث امیدواری تیم ملی ایران در راه صعود به یکی از دو رویداد معتبر جهانی می‌شود ولی از سوی دیگر بیانگر این واقعیت است که با وجود ناکامی‌های چندساله والیبال، آنان هنوز فاقد شناخت کافی از قدرت حریفانی هستند که به لحاظ ساختاری و حضور در سطح اول والیبال جهان (لیگ جهانی) در موقعیت بهتری از والیبال ایران قرار دارند.
تیم ملی والیبال ایران طی روزهای ششم تا هشتم خردادماه باید در تهران در مرحله دوم رقابت‌های انتخابی جهان در قاره آسیا از تیم‌های درجه 2 قاره همانند پاکستان، هند و احتمالا قطر یا عربستان عبور کند و خود را به حریفان تراز اولی چون استرالیا، ژاپن، چین و کره‌ای برساند که آنها به دلیل رتبه و موقعیت ممتازتر از سوی فدراسیون جهانی والیبال FIVB، در قرعه‌کشی بازی‌ها از حضور در مراحل اول و دوم معاف شده‌اند.
جام کنفدراسیون، ملاک ارزیابی
به نظر می‌رسد ملاک ارزیابی داورزنی رئیس فدراسیون والیبال و حسین معدنی سرمربی تیم ملی والیبال در مورد شانس صعود تیم ملی به مرحله نهایی رقابت‌های قهرمانی جهان، مسابقات کنفدراسیون آسیاست که یک سال پیش با قهرمانی ایران در تایلند به پایان رسید؛ مسابقاتی که اگرچه برای تیم ایران - به دلیل کارنامه ناموفق دو ساله‌اش با وجود استخدام یکی از بهترین مربیان فعلی جهان، زوران گاییچ - امیدوارکننده بود، اما با حضور تیم ملی کره‌جنوبی با ترکیب اصلی و تیم‌های مدعی چون ژاپن، استرالیا و چین با ترکیب ناقص این تورنمنت هرگز نمی‌تواند ملاک مناسبی در ارزیابی قدرت واقعی حریفانی باشد که با هدف تجربه‌اندوزی قدم به این رقابت ها گذاشته بودند. ژاپن، چین، استرالیا و حتی کره هم در مسابقاتی معتبرتر از مسابقات جام کنفدراسیون آسیا بهتر ظاهر می‌شوند.
کمبود تجربه بین‌المللی
تیم ملی والیبال ایران که پس از بازی‌های آسیایی 2006 دوحه دچار دگرگونی وسیعی شده است، امروز با نسلی دیگر از جوانان باانگیزه قصد با زگشت به روزهای طلایی سال‌های 2002 تا 2004 دارد اما در برخی از پست‌ها از جمله پست 4 هنوز نتوانسته است جایگزینی برای پیمان اکبری پیدا کند و این در شرایطی است که والیبال ایران برای تحقق بخشیدن به اهداف بلندمدت خود به صورت مقطعی هنوز می‌توانست از تجربه برخی بازیکنان پیشکسوت استفاده کند و به اهداف خود برسد.
در تیم ملی امروز ایران نفرات شایسته‌ای هم به چشم می‌خورند که تنها مشکل‌شان در این مرحله، نداشتن تجربه بازی بین‌المللی هم‌اندازه با بازیکنان کره‌ای، ژاپنی و چینی است. همانگونه که سرمربی و دستیاران او هم در مقایسه با همتایان آسیایی خود از تجربه کمتری برخوردارند. تلاش برای حضور بازیکنان فعلی در تیم‌های تراز اول اروپایی از برنامه‌هایی است که فدراسیون می‌تواند با تحقق آن قسمتی از ضعف ساختار تیم ملی را اصلاح کند.
